Koutny Wiesław

nauczyciel, pracownik administracji samorządowej, działacz ruchu regionalnego. Urodził się 4 grudnia 1927 roku w Żywcu w rodzinie Aleksandra i Heleny z domu Lizak. Ojciec w czasie I wojny światowej służył w II Brygadzie Legionów Józefa Piłsudskiego i przeszedł z nią cały szlak bojowy. 11 maja 1918 roku po bitwie pod Kaniowem, dostał się do niewoli niemieckiej skąd zbiegł. Po zakończeniu wojny ojciec podjął pracę na kolei jako maszynista. W lutym 1928 roku cała rodzina przenosi się do Czechowic, a następnie zamieszkuje w Dziedzicach. Tutaj Wiesław Koutny rozpoczyna swą edukację. Wraz z siostrą Haliną uczęszcza do ochronki sióstr felicjanek, a następnie do Szkoły Powszechnej w Dziedzicach, gdzie do wybuchu II wojny światowej skończył pięć klas. Wtedy też rozpoczęła się jego harcerska przygoda i kontakt z „Sokołem”. W 1936 roku wstąpił do I Miejskiej Drużyny Harcerskiej im. ks. Józefa Londzina w Dziedzicach. W czasie okupacji hitlerowskiej udało mu się uniknąć wywozu na przymusowe roboty. W latach 1941-1942 pracował w zakładzie fryzjerskim w Żywcu, a w latach 1942-1945 w firmie Ewy Baduszek w Czechowicach - Dziedzicach. Po zakończeniu wojny kontynuował naukę, jednocześnie współuczestniczy ł w odbudowie drużyny harcerskiej i podhufca. Brał również udział w początkach działalności amatorskiego zespołu artystycznego Danuty i Detlefa Baduszków. W 1948 roku zdał maturę w Liceum Ogólnokształcącym im. Mikołaja Kopernika w Bielsku - Białej. Zaraz po maturze został powołany do wojska. Skróconą, roczną służbę wojskową odbył w Szkolnej Kompanii Oficerów Rezerwy w Międzyrzeczu Wielkopolskim. W 1949 roku podjął studia na Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie. Po ukończeniu studiów, w latach 1952-1957 jako oficer zawodowy służył w lotnictwie w Inowrocławiu i Łodzi (dosłużył się stopnia majora). W 1956 roku ożenił się z Danutą Machalica, ma dwie córki: Marię i Joannę. W 1957 roku na własną prośbę został zwolniony z wojska. Po powrocie do Czechowic - Dziedzic podejmuje pracę jako nauczyciel wychowania fizycznego w Szkole Podstawowej nr 5. W grudniu 1958 roku został urlopowany z oświaty i powołany na stanowisko zastępcy Przewodniczącego Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Czechowicach - Dziedzicach. Po wyborach do rad w 1961 roku, przez kolejne trzy kadencje do 1974 roku, pełnił funkcję Przewodniczącego Prezydium Miejskiej Rady Narodowej. Przez kolejne dwie kadencje przewodniczył Komisji Oświaty i Kultury tejże rady. W tym okresie rozpoczyna swą działalność w ruchu regionalnym. Z ramienia Miejskiej Rady Narodowej przewodniczył powstałemu Kołu Historycznemu. Członkowie Koła mieli opracować monografię miasta dla wydawnictwa „Miasto polskie w tysiącleciu”. W 1974 roku powrócił do pracy w oświacie i został zatrudniony jako nauczyciel w Liceum Ogólnokształcącym im. M. Skłodowskiej - Curie w Czechowicach - Dziedzicach. Następnie podejmuje pracę w Kuratorium Oświaty i Wychowania w Bielsku - Białej na stanowisku starszego wizytatora. Pracował tam aż do przejścia na emeryturę (1975-1988). W tym okresie ukończył studia w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie na kierunku: pedagogika obronna. Od 1977 roku angażuje się w działalność Towarzystwa Wiedzy Obronnej, pełniąc funkcję pełnomocnika Zarządu Głównego w Warszawie na województwo bielskie. Jako aktywny działacz regionalny włącza się w działalność Towarzystwa Przyjaciół Czechowic - Dziedzic. Od 1983 roku, nieprzerwanie jest wybierany do zarządu Towarzystwa, a od 1990 roku pełni funkcję wiceprzewodniczącego tego stowarzyszenia.